7چشمه

یا علی مددی!

7چشمه

یا علی مددی!

موجی نامه ی شیخ النقطه!

اینجا وبلاگ "من" است!
عشقم کشیده با خدای خودم حرف بزنم..... اصلا" عشقم کشیده که ریا کنم!ولی بیچاره تو چه میدانی "عشق" چیست؟
مزه اش را نچشیده ای!چای و قند و نسکافه که نیست....عشق است....عین قهوه تلخش هم شیرین است!
زیادی از 7-8 سال نگذشته که آرزو نه ،یقین این را داشتم که می روم.... رو ی پاهایش! با خون!سرخ....من حرف این دیوانه ها را که مردم از زبانش هی تکرار می کنند قبول ندارم....مشکی رنگ عشق!؟!...هیهات!
سرخ رنگ عشق است! آن هم سرخ خون ،نه غمزه!
(گفتم : {من} امشب افتاده ام روی خط ریا...نه شوخی می کنم نه .دروغ!)
از کجا می گفتم؟! از عشق... از سرخ...از سرخی خون!
بهش می گفتم من سرم نمی شود از زن و زندگی!...ولمان کن.... من را شهید کن! من حوصله ی این دنیایت را ندارم...بذار بیام پیش خودت....من مال اینجا نیستم! سرم نمی شود چه دارند می گویند! بیلمان
عشق بود دیگر.... تو چه میدانی مزه اش را؟خودمم حالا حالیم نمی شود یعنی چه؟ یعنی دیوانگی؟ طرف مخش تعطیل شده بود.... با چفیه میرفت مدرسه....میگفت مقدس است!
آخه خره ، توی این دور و زمانه ی اصلاحات که نشریات می نویسند زیارت نامه ی حسین منشا خشونت است مرض داریزیارت عاشورا توی جیبت می گذاری؟
پیل خشک .پیل تر محمدی صبح کاظمی فر گلستانی صف کوه کوه
.
.
.
مهدی درویشی که پر کشید....خوب خداخودش که می داند چقدر گنه کار بودم...ولی بهش گفتم: نوبت من بود چرا؟چرا اونو بردی؟من مال این جهنم نیستم!... ولی منو نبرد!
میدونی خیلی نفهمی؟ توی فعالیتها و تمرینهای درس ادبیات و انشا آخرش می نوشتی"شهیدان می روند نوبت به نوبت خوش آن روزی که نوبت بر {من} افتد) و معلم ادبیات زیرش خط می کشید و می نوشت"رفیقان می روند نوببت به نوبت خوش ان روزی که نوبت بر من اید!)
معلم ادبیاتتان هم نفهم بود،همین که این جمله را زیرش می نوشت!اصلا" همین خل ها بودند بچه های ما را لب توپ بردن!
معلم ادبیات اهل کاشان بود!نقاش نبود ولی ذهنمان را نقاشی کرد! موضوع های انشایش ابیات شعر کهن بودند!

برای همین بود که امتحانات نهایی سوم راهنمایی که ملت انشا 14 می گرفتند ، توی کارنامه ام زده بود 20!
گوربابای ریاضی16!..... امشب افتاده ام روی خط ریا! ریا هم مزه میدهد! بچش.... این اکس ماست!

دلم امروز خنک شد:
هی تو دلم میخندیدم و میخوندم:
ناز پرورده تنعم نبرد راه به دوست عاشقی شیوه ی رندان بلاکش باشد
.
.
ناز پرورده نبودم.... خوشم می آمد پرواز کنم!اما هنوز که هنوز است سوار همین هواپیمای مگسی فرودگاه ایلام هم نشده ام!الخیر فی ما وقع! می خواستم پرواز کنم.... هلی کوپتر ها را که میدیدم حالت مستی بهم دست میداد!
حیف که عینکی بودم! گفتند فکرش را از سرت بنداز....نمی شود!!!
.
همانجا بود که سقوط کردیم توی صحرا!....عرفات؟ مشعر؟...کدام گوشه ی مشعر کدام کنج منا!
پیرمرد جوان عصایش را تکان میداد!می خواند....نبودید دیدنش را مزه مزه کنید.....فقط هادی رفته بود یک بار مشت و مالش داد!
حالا تو هی روزه و نماز بخوان.....(یا حضرت ریا! از سقف برو بالا از دیوار بیا پایین)
گفتم نمی فهمی عشق چیست؟!.... عشق تو نیستی ...نه تو، نه خیلی های دیگر.... عشق هادی است و پنجشنبه ی آخر سال که افتاد شنبه :-)))))و مزار.... وگم (گیج منگ )گفتن {من} به او.... و {من }و او
عشق هادی است! و صدای خوشمزه ی پیرمرد! سبحان هو...سبحان هو....صبحانه کو؟...صبحانه کو؟...آها ی خستگی ناپذیر من ، یادت می آید؟
اگر یک کار خوب طول عمرت کرده باشی به قرآن همین آوردن پیرمرد بود!
دارم میسوزم....آتشمان زد پیرمرد ژنده پوش!

کجای کاری میم نقطه؟ یک لا قبای استرسی گاگول!
پیرمردسوزاندت؟! پس این چیه اینجا؟....اااااااااااه(الف با فتحه) چرا نمی ذاری ریا بکنم؟ بذار بابا
برده بودمان...({من} می خواهم ریا بکنم....می خواهم از خودم تعریف بکنم!پس) {من} را برده بود وسط بیابان!
با خار و خاشاک انجا آتشم زد.... هی می گفت : امام زمان غریب است!هی می گفت ظهور نزدیک است!به ما چه؟
نههههههه غلام؟؟
هی میگفت: سرباز....سرباز برای آقایتان پیدا کرده اید؟.....همان روز پشت مزدا غیبت معلم زبانمان را کردم!دلم خنک شد....حمزه نگذاشت....گفتم:پیرمرد همه مان را برده بود.... انگار حمزه هم سوخته بود....گفت غیبتش را نکن!
زد توی ذوق نفسم!!!........یا ریا!
یا ریا.....پیرمرد خندان رفت شهر خودش ...پی زندگیش! پی عیالش! پی جان و مالش!
آنکس که تو را داشت جان را چه کند؟
فرزند و عیال و خانمان را چه کند!

گفت دیگر من ایلام نمی آیم!
خوب برود ...چکار کنم....من هم با صادق رفتم میدان کشوری .....میدان شهید کشوری! مرد جوان عجب محاسن زیبایی؟ عینک بهت نمیاد! لبخندت یک جوریست.... بیا همین کنار کشوری.... همینجا که مسجد جمکران شعبه ی دو اش افتتاح شده! بیا برویم نماز ... زیارت.....یا ریا!!! جوان نیامد!!! ناراحت شدم! گفت کار دارم...آخه عینکی چه کاری مهمتر از زیارت..... یا ریا ....... رفتم توی مسجد! مسجد بن بست بود....یعنی چه پس انتظار داری ضریح داشته باشد خوب همین دیوار هاست! یا ریا! بن بست بود!
داشتم از صحرا می گفتم..... ولمان کرد وسط صحرا..... اما حیف که خیمه نداشت!
خودم رفتم یک خیمه شبیه!فقط شبیه خیمه اش پیدا کردم که زیر این آفتاب نسوزم! برنزه نشوم! نکند فردا شوهر!!!! برایم پیدا نشود!بعد بترشم! خانه ی به نام...ماشین به نام ....و پول! هیچ کدام شوهر آدم نمی شود ننه!

وسط صحرا ولم کرد ... گفتم: با مام بله؟... گفت: هیچی نگفت! فک کنم گریه کرد پشت سرم! همین!

.
.
.
..................................... یا ریا!
دیگه ندیدمت! تا امروز که دیدم دارم برای خدا قدم برمیدارم!یعنی پام کج شد اگه نه من کی به راه تو میام!
نه؟!


یا ریا....


دلم برای یک جایی که هیچ کسی نمی تواند حدس بزند تنگ شده!!!!

کور شی الهی!


پایان


یا علی مددی! این دیگه ریا نیست!

یا حق

All for u



تازگی از طریق نت یه وبلاگ فارسی مربوط به هوادارهای یه گروه موسیقی اسلامی که البته به گمونم مال آمریکا و اونطرفا باشه پیدا کردم....یه دونه از ویدئو کلیپهاشونم دانلود کردم.


هرچند که بعضی اداهای آدماش و خوندشون و لهجه ی انگلیسیشون آدم رو قلقلک میده! اما بشدت معنوی و تاثیر گذاره . من که خیلی خوشم اومد، یعنی به درد ماها هم نخوره خیلی به درد مسلمونهای اونطرف که خیلی هم مظلوم هستند می خوره.متن خود کلیپ و ترانه ای که میخونن خیلی توحیدیه...



هر نفسی که می کشم ، هر نشانه ای که از خود بر جای می گذارم فقط برای رضای توست


.


.


هر پولی که می بخشم ، هر ثانیه ای که از عمرم می گذرد ..فقط برای رضای توست



هیچ کس غیر از تو.... فقط تو ای خدا


دعاهایم ،جانم ، زندگیم ، و مرگم همه برای توست ای خدا





الله





تسلیت

قم کوفه نبود تا که در آن دشنام دهد کسی به مهمان!

سلام بر تو ای زینب امام رضا! :-((((

یک روز نوشت معمولی

با لطف و بزرگواری یکی از دوستان وبلاگی توانستم دوتا از کتابهای رضا امیرخانی را تهیه کنم...این که دوستان گفته اند (کتاب باید هلو باشد!) پر بیراه نیست. کتابهای این نویسنده ی لامصب(لامذهب) و باحال آنقدر شیرین هستند که آدم را از کار و زندگی می اندازد.این دومین کتابش است که یکروزه خواندنش تمام می شود.
صبح با صدای زنگ در بیدار شدم...مادرم آیفن را برداشت وقتی خواست بگذارد انگار حول شده بود!گفت یه لحظه گوشی!....ببخشید یه لحظه... بعد من را صدا زد و گفت میم نقطه پستچی است!باتوکار دارد
...پستچی بود(منتظرش بودم ، اما پنج شنبه)
کتابها را گرفتم و از همان لحظه ی اول شروع به خواندن کردم.....بین خواندنش البته چند کار دیگر هم داشتم که هرکدام را رتق و فتق کردم و یا حواله به بعدا" (از جمله ترجمه ی این چند صفحه ی مزخرف از کتاب فیزیک مدرن که فعلا فقط یک پاراگرافش ترجمه شده)
.
.
. امروز روز خوبیست.... احساس خوبی دارم....شاید خاصیت نوشته های این آقا رضاست! آدم را میبرد آسمان پیش خدا میآورد زمین توی گیرل پارتی(چرا تعجب می کنید ؟ ) می خنداند ،می گریاند و حتی میبرد کنار چاه جمکران!.....هوووووووو...

به حضرت صاحب توسل کن!


شبیه این جمله را این چند روز هی دارند بهم میگویند! توی کتاب هم نوشته بود!


چند شب پیش یک آدم خستگی ناپذیر گفت؛ بگو ارباب من علی (ی با کسره)- اگه..... هیچی بنظرم حرفاش نوشته نشه بهتره پس(سانسور شد)



یا علی مددی


نخندید نخندید به این حال نخندید



اگر با دیگرانش بود میلی ...


.


.


خوب چرا؟ واقعا چرا؟!







این همه نشانه چیه؟.... چرا یکی هی داره منو هول میده! چرا وقتی مایوس میشم امیدوارم میکنه؟


چرا پشتم رو خالی نمی کنن که بخورم زمین؟ چرا.......؟


حمدالایعادل له حمدا....



نخندید نخندید به این حال نخندید


قربون دلت برم...




هر کسی کو دور ماند از اصل خویش




باز جوید روزگار وصل خویش....آیا؟!

یادگار ماندگار

بهجت عارفان و مصباح دوستان


مصباح دوستان و نور چشم من! عالِم با عمل- که البته از تیر تهمت و دروغ و کینه ی جاهلان


بی نصیب نیست!آدمی که من توی کف علم و دانش این مرد گیر کردم! وقتی دیدمش و ازش سوال پرسیدم بهش گفتم حاج آقا!!اما الان وقتی بین دوستام ذکر خیرش رو می کنم با این عنوان ازش یاد می کنم؛ استاد مصباح؛


این هم یه عکس دیدنی از ایشون و حضرت آیت الله بهجت(حفظه الله)


آیت اله بهجت و آیت الله مصباح










یاد این شعر به خیرکه بچه ها توی دوره های مبانی اندیشه اسلامی(طرح ولایت)که با همکاری بسیج دانشجویی و موسسه امام خمینی وابسته به حوزه قم برگزار می شد ،می خوندن.


ما جمله از این دوره رضایت داریم


بر حـــضرت مصــباح ارادت داریـم


از تیر شک و شبهه نداریم هراس


زیــــرا ســـپر طـــــرح ولایت داریم







پی نوشت: چه لحظه ی پر برکتی...اذان است.... باران نیز می بارد!


یا علی مددی!