یک روز نوشت معمولی

با لطف و بزرگواری یکی از دوستان وبلاگی توانستم دوتا از کتابهای رضا امیرخانی را تهیه کنم...این که دوستان گفته اند (کتاب باید هلو باشد!) پر بیراه نیست. کتابهای این نویسنده ی لامصب(لامذهب) و باحال آنقدر شیرین هستند که آدم را از کار و زندگی می اندازد.این دومین کتابش است که یکروزه خواندنش تمام می شود.
صبح با صدای زنگ در بیدار شدم...مادرم آیفن را برداشت وقتی خواست بگذارد انگار حول شده بود!گفت یه لحظه گوشی!....ببخشید یه لحظه... بعد من را صدا زد و گفت میم نقطه پستچی است!باتوکار دارد
...پستچی بود(منتظرش بودم ، اما پنج شنبه)
کتابها را گرفتم و از همان لحظه ی اول شروع به خواندن کردم.....بین خواندنش البته چند کار دیگر هم داشتم که هرکدام را رتق و فتق کردم و یا حواله به بعدا" (از جمله ترجمه ی این چند صفحه ی مزخرف از کتاب فیزیک مدرن که فعلا فقط یک پاراگرافش ترجمه شده)
.
.
. امروز روز خوبیست.... احساس خوبی دارم....شاید خاصیت نوشته های این آقا رضاست! آدم را میبرد آسمان پیش خدا میآورد زمین توی گیرل پارتی(چرا تعجب می کنید ؟ ) می خنداند ،می گریاند و حتی میبرد کنار چاه جمکران!.....هوووووووو...

به حضرت صاحب توسل کن!

شبیه این جمله را این چند روز هی دارند بهم میگویند! توی کتاب هم نوشته بود!

چند شب پیش یک آدم خستگی ناپذیر گفت؛ بگو ارباب من علی (ی با کسره)- اگه..... هیچی بنظرم حرفاش نوشته نشه بهتره پس(سانسور شد)



یا علی مددی